بیماری لوپوس می تواند بیشتر قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و هنگامی که این بیماری بر روی اندام های داخلی مانند قلب، ریه ها، مغز یا کلیه ها تاثیر می گذارد، می تواند بسیار جدی تر هم باشد.
این آسیب در موارد شدید موجب نارسایی کلیه خواهد شد و همین امر را باید یکی از مهم ترین دلایلی دانست که سبب مرگ افراد مبتلا به این بیماری می‌شود.
لوپوس بیماری است که یا به طور طبیعی بهبود می یابد و در زمان های مختلف بدتر می شود. یادگیری نحوه پیشگیری از طغیان علائم این بیماری، به شما اجازه می دهد تا کنتری بیشتری بر شرایط خود داشته باشید.
سابقه خانوادگی: اگر اعضای خانواده درجه اول یا دوم فردی لوپوس داشته باشند، احتمال ابتلا خود فرد به لوپوس هم زیاد می شود.
هورمون ها ترکیباتی شیمیایی هستند که در بدن تولید می شوند و فعالیت سلول ها و ارگان های خاص را در بدن کنترل و تنظیم می کنند.
اختلال خونی: کم خونی با کم شدن تعداد سلول های سفید خون یا پلاکت ها همراه است.
درگیر شدن ریه‌ها: ابتلا به این بیماری احتمال التهاب در بافت قفسه سینه را افزایش می‌دهد به‌طوری‌که ممکن است باعث دردناک شدن تنفس گردد.
عوارض جانبی ریتوکسیماب شامل واکنش آلرژیک به انفوزیون داخل وریدی و عفونت است.
لوپوس انواع مختلفی دارد که در این مقاله از دکتر چک به طور خاص به « لوپوس اریتماتوز سیستماتیک» و به انواع دیگر لوپوس اشاره می کنیم…
ریزش مو به‌خصوص در لکه‌های پوستی که به آن آلوپسی‌آره گفته می‌شود.
اختلال کلیوی: آزمایش ها نشان داده، اگر فرد مشکل کلیوی داشته باشد، میزان زیادی از پروتئین یا بافت سلولی، در ادرار متخصص بیماری های لوپوس او جاری می شوند.
” در واقع آن ها قادر به زندگی با تجربه ی کمتری از معلولیت و عوارض بیماری هستند.”
ایجاد بثورات و ضایعات پوستی، شایع‌ترین شکل آن ضایعات پروانه‌ای شکل روی صورت در گونه‌ها و بینی است.
از مهم ترین و شایع ترین داروهایی که باعث بروز این نوع لوپوس در زنان می‌شوند، می‌توان به هیدرالازین (دارویی ضد فشار خون)، پروکائین آمید (داروی آریتمی قلب) و ایزونیازید (نوعی آنتی بیوتیک برای درمان بیماری سل) اشاره کرد.